Sen Bir Tabiatsın / şiir

Adnan FARUK (Hatay, 2022)

geçmişe hürmet ve selam ile…

Bir sahildeyim, oturuyorum kayaların üzerinde.
Önümde uzanan bir deniz, biraz dalgalı.
Dalgalarını senin saçından almış olmalı,
Siyahın sükuneti var üstünde.
Usulca gönlümdeki kumsala vuruyor,
Birazcık nemli ama sıcak.
Dalgalar vurdukça kumsalıma,
Köpük köpük çoğalıyor sevincim.
Suların şırıltısı kadar naif bir ses,
Beste çalıyor kulaklarımda.

Bir parktayım, oturuyorum bankların üzerinde.
Havada esen bir rüzgâr, biraz ılımlı.
Naifliğini senin teninden almış olmalı,
Nefesinin sıcaklığı var üstünde.
Hafifçe yüzümdeki ovaları okşuyor,
Bazen serin ama şefkatli.
Esip durdukça bu ovalarda,
Yüzümde dolaşıyor sanki ellerin.
Rüzgârın üflediği gizli bir fısıltı,
Şarkı çalıyor kulaklarımda.

Bir ormandayım, oturuyorum çimlerin üzerinde.
Önümde uzanan ağaçlar, boyu endamlı.
Endamını senin zarafetinden almış olmalı,
Belinin inceliği var üstünde.
Salınıp gönlümdeki göğe uzanıyor,
Heybetli ama oldukça kibar.
Ağaçlar yükseldikçe bu göklere,
Yüreğim yeşeriyor çiçek çiçek.
Yaprakların rüzgarla yaptığı dans,
Seni hep bana çağırıyor.


Her yerde hep sen varsın.
Tabiat sana benim gözümle bakıyor.
Güzelliğine bürünmüş adeta her şey.
Kuşlar sesini taklit ediyorlar,
Göklerde gözlerinin ışığı var.
Rüzgârsa nefesinden kopan bir parça.
Tabiat sana benzemenin peşinde,
Sense başlı başına bir tabiat,
Her zerresiyle kalbimde büyüyen,
Uçsuz bucaksız bir kainatsın…

5.4.2021 (İstanbul)